Poniższe informacje nie stanowią porady o charakterze medycznym, mają wyłącznie charakter informacyjny i nie mogą być traktowane jako specjalistyczna porada medyczna, forma diagnozy lub zalecenia w zakresie leczenia.
Pyłek pszczeli
cytując slowa prf. Ryszarda Cz rneckiego: "Pyłek pszczeli uznany jest na świecie jako jedyny kompletny produkt do podtrzymania zycia (,,,) Jedyny, nie ma takiego drugiego"
To wiele znaczy.
Pyłek kwiatowy (pszczeli) z noszony przez pszczoły do uli w postaci różnokolorowych granulek, to męskie komórki generatywne kwiatów licznych gatunków roślin uprawnych i rosnących w stanie dzikim. Dla rodziny pszczelej pyłek kwiatowy jest podstawowym źródłem białka, aminokwasów, witamin, składników mineralnych, enzymów i olejków eterycznych. Dokładne poznanie składu chemicznego pyłku kwiatowego było dla dietetyki i medycyny wielkim odkryciem.
Odtąd ceniony jest on na świecie jako naturalna odżywka, zalecana do spożywania w odpowiednich ilościach bez względu na wiek i stan zdrowia. Jednakże jego lecznicze i wzmacniające ludzki organizm właściwości predysponują go do rangi leku, który zyskał sobie uznanie w medycynie niekonwencjonalnej - APITERAPII.
Produkty pszczele pochodzące z ula, do których zalicza się i pyłek kwiatowy, w Polsce uznane zostały za cenną, naturalna odżywkę leczniczą i profilaktyczną. W świetle badań klinicznych pyłek kwiatowy znoszony do ula przez pszczoły jest obok mleczka najcenniejszym produktem rodziny pszczelej. Wpływ spożywania przez człowieka pyłku kwiatowego okazał się wręcz rewelacyjny.
To co w diecie człowieka może być najcenniejsze - spotykamy właśnie w pyłku. Zawiera około 30% białka przyswajalnego przez organizm ludzki, kilkadziesiąt biopierwiastków ponad 20 aminokwasów także takie pierwiastki, jak: pallad, wanad, wolfram, iryd, cynk, kobalt, mangan, chrom, tytan, miedź a także żelazo, magnez, fosfor, siarka i wiele innych. Pyłek wykazuje działanie bakteriostatyczne (hamuje rozwój niektórych gatunków i szczepów bakterii). Wysoka zawartość witamin - A, B, C, D, E, K, PP, bogactwo składników mineralnych i innych związków biologicznych czynnych predysponuje go do rangi naturalnego koncentratu witaminowo – mineralno - białkowego. Ponad 200 różnych witam i zwiąków mineralnych.
Jest bardzo łagodny dla żołądka, Silnie antymiażdżycowy, odbudowujący wątrobę, naturalny antybiotyk, odtruwa organizm. jest łatwo przyswajalny, posiada też właściwości antydepresyjne.
Badania kliniczne, poczynione przez lekarzy praktyków, obserwacje wykazały, że pyłek wydatnie usuwa zmęczenie, reguluje zaburzenia hormonalne, wzmacnia organizm i przyczynia się do wzrostu jego odporności na szereg schorzeń oraz niekorzystnych warunków środowiska: skażenia przemysłowe, stresy itp. Zalecany jest przy schorzeniach wątroby, układu pokarmowego, przy anemii u dzieci, w stanach wyczerpania organizmu wysiłkiem fizycznym, psychicznym (stresy, przebyte choroby, wyczyn sportowy, ciężka praca fizyczna i umysłowa, wiosenne osłabienie organizmu). Stałe spożywanie pyłku kwiatowego znajduje coraz większe uznanie jako jeden z ważnych sposobów zapobiegania miażdżycy.
Spożywanie pyłku kwiatowego nie tylko wzmacnia odporność organizmu ale w przypadku przebytych chorób ułatwia organizmowi ludzkiemu powrót do zaburzonej równowagi biologicznej. Nazywany jest lekiem na wszystko. Jedząc go regularnie odczuwa się wyraźną poprawę samopoczucia i zdrowia.
ZALECENIA: Dzienna dawka pyłku kwiatowego /najlepiej około 1 godz. przed posiłkiem/ dorośli - 10-20 gramów, dzieci - dawki o połowę mniejsze.
Pyłek kwiatowy można także spożywać z miodem (w ½ szklance przegotowanej i przestudzonej wody – 30 stop. C, rozpuścić 1 łyżeczkę miodu oraz 1 łyżeczkę pyłku kwiatowego). Odstawić na 1 godzinę, zamieszać i wypić na 1 godz. przed posiłkiem. Po 4-6 tygodniach spożywania pyłku zaleca się stosowanie przerwy 1-2 tygodniowej. Przechowywanie pyłku kwiatowego w lodówce w temperaturze 1-5 stop. C powoduje, że jego właściwości biologiczne zachowują się w niezmienionym stanie przez okres 1 roku.
Powyższe informacje mają charakter edukacyjny i nie stanowią porady medycznej.
Mleczko pszczele
Mleczko pszczele to jasna, gęsta substancja o lekko kwaśnym smaku, prawie bezwonna. Wytwarzane jest przez pszczoły robotnice. Ma decydujący wpływ na to czy larwa rozwinie się w robotnicę czy w królową. Mleczkiem karmione są larwy robotnic i trutni przez 3-4 dni, matka jest karmiona przez cały okres. Zawiera wodę, węglowodany, białko, tłuszcze, witaminy oraz inne substancje odżywcze. Ma właściwości bakteriostatyczne. Stosowane u ludzi zwiększa odporność, usuwa zmęczenie i pobudza apetyt. Jest także stosowane do wyrobu kosmetyków.
* Powyższe informacje mają charakter edukacyjny i nie stanowią porady
Propolis
Propolis zwany również kitem pszczelim posiada wiele właściwości leczniczych. Jak na razie jest to jedyny produkt pszczeli, który uzyskał rangę leku, dzięki dopuszczeniu go do lecznictwa przez Komisję Rejestracji Leków. Propolis (kit pszczeli) – lepka substancja żywiczna o barwie – w zależności od pochodzenia –brunatnej, zielonkawej, pomarańczowej, niekiedy czerwonej. Propolis posiada właściwości bakterio–grzybobójcze, anestezyjne, dezynfekcyjne, przeciwzapalne, przeciw-zakrzepowe, stymulujące i antybiotyczne. Pomaga w usuwaniu z organizmu nadmiaru ołowiu, obniża zachorowalność na białaczkę limfatyczną, stymuluje przemianę materii, pomaga w leczeniu reumatologicznego zapalenia stawów. Przeciwdziała osteoporozie, leczy uszkodzenia układu naczyniowego i wiele innych schorzeń. Propolis (płyn) stosowany jest wewnętrznie przy zapaleniu błony śluzowej jamy ustnej, nieżytach, owrzodzeniach żołądka i dwunastnicy, przeziębieniach, anginie, zapaleniu oskrzeli, płuc, astmie,anemii, hemoroidach, zapaleniu zatok, układu moczowo-płciowego i schorzeniach reumatycznych. Zewnętrznie stosowany jest na trudno gojące się rany, odmrożenia, oparzenia, czyraki, grzybice i inne schorzenia skóry.
Wosk pszczeli
Wosk pszczeli to substancja wydzielana przez pszczoły. Służy im do budowania plastrów w ulu.
Wosk produkowany jest przez gruczoły woskowe znajdujące się na spodniej części odwłoka pszczoły robotnicy. W temperaturze pokojowej jest ciałem stałym. Topi się przy 62-72 °C (w zależności od składu). W początkowej fazie jego wytwarzania ma barwę białawą i jest nieco przezroczysty. W miarę upływu czasu wosk w plastrze zmienia barwę na ciemnożółtą a nawet ciemnobrązową. Ciemniejsze zabarwienie wosku plastra spowodowane jest domieszką kitu oraz pyłku pszczelego. W wosku znajdują się także substancje przeciwbakteryjne, oraz witaminy (głównie A). Od zamierzchłych czasów był stosowany jako lek na choroby skóry oraz przy leczeniu ran i skaleczeń jako plaster. Wosk pszczeli stosowany jest w wielu działach przemysłu. Szczególnie w kosmetycznym,gdzie jest podstawą wielu maści. Jest bardzo popularny przy wytwarzaniu świeć, które palone w pomieszczeniach jonizują powietrze, co wpływa kojąco na samopoczucie.
* Powyższe informacje mają charakter edukacyjny i nie stanowią porady medycznej.
